สนสองใบหรือเกี๊ยะดำ ชื่อวิทยาศาสตร์: Pinus merkusii ภาษากะเหรี่ยงเรียกโชซู ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ ลำต้นตรง เปลือกสีดำหรือน้ำตาลอมดำ เปลือกหนามาก กระพี้สีเหลืองอ่อน มียางซึมออกมาจากแก่น ใบเดี่ยวเป็นกระจุก กระจุกละสองใบ โคนแยกเพศอยู่บนต้นเดียวกัน โคนตัวผู้ออกเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง เป็นช่อสีเหลือง โคนตัวเมียใหญ่กว่าตัวผู้ มีเกล็ดโดยรอบ สีเหลืองอมเขียว ภายใต้เกล็ดมีโอวุลหลายอัน เมล็ดมีปีกบางๆ 2 ปีก เนื้อไม้ใช้ทำโครงสร้างต่างๆของบ้าน เช่น ฝา เสา หลังคา และใช้ทำฟืน

สนทะเล (ชื่อวิทยาศาสตร์: Casuarina equisetifolia) เป็นพืชท้องถิ่นในบริเวณตั้งแต่พม่าถึงเวียดนาม และออสเตรเลีย ^[1] พบในมาดากัสการ์ด้วย แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นพืชท้องถิ่นในบริเวณนั้นหรือไม่^[2][3] มีการนำไปปลูกในสหรัฐและแอฟริกาตะวันตก^[4]และเป็นพืชรุกรานในฟลอริดา^[5][6]

สนทะเล เป็นพืชมีดอก ส่วนปลายกิ่งเปลี่ยนไปทำหน้าที่สังเคราะห์ด้วยแสงจึงมีสีเขียว ใบจริงติดเป็นวงรอบข้อ ผลขนาดเล็กคล้ายลูกทุเรียน แข็ง แห้งแตก ปล่อยเมล็ดกระจายออกไป เมล็ดมีปีก ปลิวตามลมได้ดี ลำต้นลู่ลมได้ดี ลดแรงต้านจากพายุ เปลือกลำต้นขรุขระทำให้น้ำฝนไหลผ่านได้ช้า สามารถดูดซับแร่ธาตุจากน้ำฝนได้ดี มีเห็ดอาศัยร่วมกับรากสนช่วยย่อยสลายเศษซากพืชเพื่อให้สนใช้เป็นปุ๋ย เปลือกไม้ใช้ทำสีย้อมผ้าได้

สนสามใบ หรือ เกี๊ยะแดง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Pinus kesiya; ภาษากะเหรี่ยงเรียก โชบอ) เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ ลำต้นตรง เปลือกสีน้ำตาลแดง หลุดออกเป็นเกล็ด ใบเดี่ยวเป็นกระจุก สีเขียวอ่อนกระจุกละสามใบ โคนแยกเพศอยู่บนต้นเดียวกัน โคนตัวผู้ออกเป็นกลุ่ม เมื่ออ่อนเป็นสีเหลืองซีด แก่แล้วเป็นสีม่วง โคนตัวเมียสีม่วงอมเขียว เป็นเกล็ดเล็ก ๆ เรียงเวียน แต่ละเกล็ดมีกาบรองรับ แต่ละกาบมี 2 โอวุลโคยตัวเมียที่เจริญเต็มที่เป็นรูปกรวย เมล็ดมีครีบสีขาวบางเป็นปีก เนื้อไม้ใช้ทำโครงสร้างต่างๆของบ้าน เช่น ฝา เสา หลังคา และใช้ทำฟืน

สนใบพาย (ชื่อวิทยาศาสตร์: Podocarpus polystachyus) เป็นสนในสกุล Podocarpus กระจายพันธุ์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้^[1] ลักษณะเป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 4-8 เมตร ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับรูปรีถึงรูปขอบขนานแกมรูปหอก กว้าง 0.4-0.5 เซนติเมตร ยาว 3-7 เซนติเมตร ดอกแยกเพศ แยกต้น ดอกเพศผู้สีเหลืองอ่อน ออกเป็นช่อแกนคล้ายหางกระรอกตามง่ามใบ เป็นกลุ่ม กลุ่มละ 3-5 ช่อ แต่ละช่อยาว 2-4.5 เซนติเมตร ดอกเพศเมียออกเดี่ยวตามง่ามใบ รังไข่ตั้งอยู่บนก้านส่วนที่บวม ผลกลมมนหรือเบี้ยว ขนาดกว้าง 7 มิลลิเมตร ยาว 9 มิลลิเมตร^[2] สนใบพายนิยมปลูกเป็นไม้ประดับ ลำต้นใช้ทำของใช้และใบอาจใช้รักษาโรคปวดข้อได้^[3]

สนหิน ชื่อวิทยาศาสตร์: Pinus pinea เป็นสนที่เป็นพืชพื้นเมืองในบริเวณทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ยุโรปใต้และบริเวณเลอแวนต์หรือซีเรีย และยังพบตามธรรมชาติในแอฟริกาเหนือ หมู่เกาะแคนารี แอฟริกาใต้ และนิวเซาท์เวลส์ ใช้ปลูกเพื่อรับประทานเมล็ดตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ พบในสวนสาธารณะเกือบทั่วโลก และได้รับรางวัลจากสมาคมพืชสวนหลวง^[1]